ջըխտըկուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒəχtəˈkuk]
վանկեր՝ ջըխ•տը•կուկ
- մի զույգ, զույգ ◆ Ջըխտըկուկ աղավնի էյանք, օր ծարուկ-ծարուկ քայվեցանք։ ՀԵԲ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։