ջըխտըկուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջըխ•տը•կուկ 

  1. մի զույգ, զույգ ◆ Ջըխտըկուկ աղավնի էյանք, օր ծարուկ-ծարուկ քայվեցանք։ ՀԵԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։