ջիգյարատեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջիգ•յա•րա•տեր 

  1. Արարատյան՝ որդու՝ զավակի տեր, արյունամերձ հարազատներ ունեցող ◆ Շատ դեմ կընկնի, էր չէրթա, համա դե ինքն էլ էր ջիգյարատեր, չէր կարա ետ քցի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։