ջինդար
Հայերեն բարբառային բառ
ջինդար 1[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒinˈdɑɾ]
վանկեր՝ շին•դար
- Սասուն՝ կախարդը, գրբաց
- չար ոգիներ զսպող ◆ Մի շաբաթ Բղդեն հիվանդ մնաց, աղոթող, գրբաց, ջինդար, ամենքն իրանց շնորհքն ցույց տվին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Էլ ջինդար ու փալբաց չը մնաց հըվաքվեց։ (Տիգրան Նավասարդյան)
- Սասուն՝ սատանա բռնող
- Արարատյան, Վան՝ կատաղած, գազազած ◆ Նա ջինդար զադ ա։ Բնվ
- Վան՝ հանդուգն
- Վան՝ ջիներով բռնած, այսահար, դիվահար
- Հավարիկ՝ հոգու պահապան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Հայերեն բարբառային բառ
ջինդար 2[խմբագրել]
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒinˈdɑɾ]
վանկեր՝ շին•դար
- Հավարիկ՝ զինակալ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։