ջին-ջանավար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [d͡ʒin d͡ʒɑnɑˈvɑɾ]

վանկեր՝ ջին-ջա•վա•նար 

  1. Կարին՝ գել ու գազան ◆ -Տար ֆլան մեշեն յանից էլ մտածում եմ՝ «Խո չեմ կանա մնա ջուն-ջանավարների փայ հ'լնեմ»։ Հժհք
  2. կենդանիներ ու գազաններ ◆ Դու չը՞ս գինա, օր կատուն առյուծի ցեղեն է, առուծ լե ջուն ու ջանավարի թագավորն է։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։