ջլբուր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒlbuɾ]
վանկեր՝ ջ(ը)լ•բուր
- Վան՝ միայն ջրով, ձվով ու սոխառածով եփած ճաշ ◆ -Հերիք է, հերիք, Սալբի բաջի, ախար ընչո՞տ են, որ այդքան լվանում ես, առած օրից դեսը չեն յուղոտվել, տղեդ տան երես չի տեսնում, դու էլ Բայազետից բերած ժանգոտ պղնձե ամանումն ես ջլբուր ուտում։ ◆ ՊՊ ◆ -Հրանտ, ջլբուր պատրաստե՞մ։ - Մամա, ջլբուր ին՞չ է։ - Աման, տղա, ջլբուրն է՞լ ես մոռցե. տարխուն, յուղ, հավկիթ, ջուր, էլավ ջլբուր: Գուրգեն Մահարի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։