ջխտաթայ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջըխ•տա•թայ
- Արարատյան՝ տնկելու վազ ◆ - Խաղողի վազի մատը իրանց դիպչելուս արջի պես ջարդոտում փշրտում են, էլ ոչ անդալիս են թողնում, ոչ բարունակ, ոչ ջխտաթայ, ոչ մատը, ոչ կուդրակ։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։