ջհանդամին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)•հան•դա•մին 

  1. Ուրմիա, Կարին, Համշեն, Մոկս՝ ինչ ուզում է լինի, հոգ չէ ◆ Ջայնմին ըսա, ի՞նչ կա, ախր կըսիմ բալնիս իմ մոտ չէ։ Հժհք
  2. գրողի ծոցը, սև անատակը ◆ Կնիկը ասըմ ա. - «Հա, ջըհանդամին ա քյընըմ, դենն արա՝ կորչի։» Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։