ջղիլ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջ(ը)•ղիլ
- Մուշ՝ խոսք, խոսակցություն ◆ Տղեն ըսեց ուր մամուն, տու ծուռ իս, էտամալ ջղիլ ջըղըրըմը վե դրի ու մտա էտ մոշուտը։ ՄԱս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։