ջնդել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)ն•դել 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ Արարատյան, Նոր Ջուղա, Կարին՝ հավաքել, ժողովել ◆ Ինքը կէրթա օր չոր փետ ջընդե: Հժհք ◆ Բրնձի միջից քարերը ու սուլուկները շուտ ջնդեք ու դեն դրեք։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան) ◆ -Տեսար, արտերու մեջ իրենց համար ման կուգային, ատոլ կջնդեին: (Հակոբ Մանանդյան)
  2. Արարատյան, Նոր Ջուղա, Ղարաբաղ, Կարին, Կեսարիա՝ հափշտակել, խլել
  3. Արարատյան, Նոր Ջուղա, Ղարաբաղ՝ խաղի մեջ խաղընկերներին պլոկել, կթել, բոլոր ունեցածը տանել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։