ջնուտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒnut]
վանկեր՝ ջ(ը)•նուտ
- ճախճախուտ, ճահճուտ, ջրջրոտ տեղ ◆ Մեզ տարավ, ջնուտները ձգեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։