ջնջխիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)ն•ջ(ը)•խիլ 

  1. Նոր Նախիջևան՝ ջախջախել, փշրել, ջարդել ◆ Տո տուր, գլուխը ջնջխիր, դրա հոգին Աստված առնի։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Մարե, իս կ'ասի օձի ձագ ի, Բիր, գլոխ ջանջրխինք, դու չթողիր։ Սասնա ծռեր
  2. ճզմել, տրորել ◆ Բադիկան մեկ ճնճղուկն էլ թևեն բռնեց ու քարի տակ դրեց ջնջխեց: (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։