ջնջխիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒnd͡ʒχil]
վանկեր՝ ջ(ը)ն•ջ(ը)•խիլ
- Նոր Նախիջևան՝ ջախջախել, փշրել, ջարդել ◆ Տո տուր, գլուխը ջնջխիր, դրա հոգին Աստված առնի։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Մարե, իս կ'ասի օձի ձագ ի, Բիր, գլոխ ջանջրխինք, դու չթողիր։ Սասնա ծռեր
- ճզմել, տրորել ◆ Բադիկան մեկ ճնճղուկն էլ թևեն բռնեց ու քարի տակ դրեց ջնջխեց: (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։