ջոխի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջո•խի 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ ծառից կտրած դալար ճյուղ, ճիպոտ◆ Վեր կոխեցին ջոխով ծեծեցին։ Սահակ Ամատունի
  2. Թբիլիսի՝ բիր, գավազան, ձեռնափայտ ◆ Էս ջոխին էլ միթամ իմ թուրն է։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. անշուն գիղ է գըթի, առանց ջոխի ման է գալի, Թբիլիսի՝ տե՛ս * անշուն գյուղ է մտել, անփետ ման է գալիս (շուն բառի տակ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։