ջորով

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջո•րով 

ջորով 1

1. Սասուն՝ նեղացած, խռով

ջորով 2

1. Նոր Նախիջևան, Կարին, Շիրակ, Մուշ, Բաղեշ, Վան, Մոկս, Շատախ՝ հազիվհազ, մի կերպ, հազիվ ◆ Իս գըլոխ կը լվեր, իրը, ձեռ իթըլ թախ ձիկ, Ջորով իս փրթա փախա։ Սասնա ծռեր ◆ Ծանդր էր, ջորով խասցըցան տաուն։ Բնվ

Արտահայտություններ

1. ջորով ջորով - մի կերպ, հազիվհազ
2. հազար ջորով - Վան՝ մեծ դժվարությամբ, հազիվհազ, մի կերպ ◆ Օր մը օրանց խորթ մեր տղով կ'ըլնի, իրկան կասի․ քո գառն բե մորթի ուտեմ։ Հազար ջորով քոր կառնի ու գառնուկ ախպեր կը փախնի սարեր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։