ջուխտ-ջուխտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջուխտ•ջուխտ 

  1. զույգ֊զույգ, երկու֊երկու

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. իշին վուր խիղճ կու տեսնին, ջուխտ֊ջուխտ կու նստին վրեն Թբիլիսի՝ ֊ խեղճ մարդուն չափից շատ են շահագործում

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։