ջվարա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)•վա•րա 

  1. Ղարաբաղ՝ կից, հարևան ◆ Էրկու կուլա՝ Մին ջվարա (կից, հարևան) կացած։ Հժհ.-ստինքներ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։