ջրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)•րա 

  1. Վան, Շատախ՝ կերակրելու համար որոշյալ վարձ
  2. վարձու մշակի օրվա հացը (սնունդը), օրապարեն ◆ Մհեր կ'ըլնի, կը հա, կը տիսնա խաց շատ էնտեղ, Յոթ մարդու ջրայի, իրեք ավուր, իրեք դանվա։ Էն խաց հըմեն կ'ուտի Մհեր։ Սասնա ծռեր
  3. (երկրբ․) բարդ բառերի բաղադրիչ՝ ջրին վերաբերող բառաբարդումների մեջ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։