ջրգնա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ջ(ը)ր•գ(ը)•նա
- Թբիլիսի, Խարբերդ, Մուշ՝ գետի ծանծաղ հուն, որտեղով կարելի է ոտքով անցնել
- Թբիլիսի, Խարբերդ, Վան, Գավաշ՝ ջրի ճանապարհ, ջրի հուն
- տեղ, որտեղով ջուր է հոսում, ուր աղբյուրներ՝ հոսող ջրեր կան ◆ Մեկ քիչ չիման ջըրկնա տեղ ըմ կըեր էնտեղ. Քուռկիկ ջալալին չոքեր էզար գետին։ Սասնա ծռեր
- Թբիլիսի, Վան, Գավաշ՝ աղբյուր, ակունք
- Թբիլիսի՝ մաքուր ջրի խողովակ, ջրմուղ ◆ Կիխտոտ թուլուխնիրը Քռումը հենց էնդի ին լքցում, վուրդի օր քաղկի ջըրգընեքն է սարքած։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։