ջրխաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ջ(ը)ր•խաշ 

  1. Մուշ՝ մի տեսակ կերակուր (խավիծի մասին), որ պատրաստում են ալյուրի ջրի մեջ խաշելով մինչև հերիսայի թանձրության, որի վրա ուտելիս յուղ են լցնում
  2. կերակուր՝ որ պատրաստում են սպիտակ կամ ավելուկ բանջարներով։ Բանջարները միայն ջրով եփում են և վրան ավելացնում սխտոր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։