ջրխաշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾχɑʃ]
վանկեր՝ ջ(ը)ր•խաշ
- Մուշ՝ մի տեսակ կերակուր (խավիծի մասին), որ պատրաստում են ալյուրի ջրի մեջ խաշելով մինչև հերիսայի թանձրության, որի վրա ուտելիս յուղ են լցնում
- կերակուր՝ որ պատրաստում են սպիտակ կամ ավելուկ բանջարներով։ Բանջարները միայն ջրով եփում են և վրան ավելացնում սխտոր
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։