ջրվաթք

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [d͡ʒɾvɑtʰkʰ]

վանկեր՝ ջ(ը)ր•վաթք 

1. Արարատյան, Լոռի՝ մեջ ◆ Ջրվեթը թափեց: Սահակ Ամատունի ◆ Էնու ձին՝ ուրբաթե ուրբաթ էնու ջրվածք կ'ըլնի, էն քարի հեռջեվ կը թացվի։ Սասնա ծռեր ◆ Թեկուզ ճրվետկի էլ քյանք, զենքերնուտ ծըեռներուտ պահենք։ Հժհք

Արտահայտություններ

1. ջրվաթ էնել Խարբերդ, Բալու՝
2. ջրվաթ ընել Մալաթիա՝
3. ջրվաթ անել Արարատյան՝
4. ջուրթափ էնել Խարբերդ, Բալու՝ միզել ◆ Ասեց, իրավունք տվեք անց կենամ պատի էն դհին ջրվեթ անեմ՝ գամ։ (Երվանդ Լալայան)
5. ջրվեդ գնալ Արարատյան, Լոռի՝
6. ջրվեթ դուրս գնալ բնական փոքր պետքը հոգալ, միզել ◆ Արջը շլակում ու տանում ճամբում վեր ա դնում ինք ջըրվեդ է գնում։ Հժհք ◆ Վուր քաղցածութինը խիստ զոռ է անում սրանցմ ասիլ ին թե՝ մեկին սպանինք ուտինք, ջրվեթ դուրս գնանք, կոսե, ում ջրվեթն էլ կարճ ըլի, նրան ուտինք։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
7. ջրվաթը բռնվել Սեբաստիա՝
8. զվարթը գլոխը զարնել Նոր Նախիջևան՝
9. ջուրթափը բռնիվիլ Խարբերդ, Բալու՝ մեզը բռնվել, միզարգելություն ունենալ, մեզը կապվել
10. ջիվարթիս մեջ կխեղդեմ, Կաղապար:աիևմտհ Պոլիս՝ ինձ մոտ նա թույլ ու անարժեք մեկն է
11. մեծ ջրվաթ Սեբաստիա՝
12. ցամաք ջրվաթ Պոլիս՝
13. կղկղելը
14. կղկղանք
15. պզտի ջրվաթ Սեբաստիա՝ միզելը
16. մեզ
17. ցամաք ջրվաթ, տե՛ս *մեծ ջվաթ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։