ռահաթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ռա•հա•թել 

  1. Արարատյան, Կարին, Մուշ, Շատախ՝ հանգստանալ ◆ Դոր կըկյէ կընըստեձ խընձորի ծառի խով, կըռըհաթե, չուր յէմ կընիկ Յէխսո ձի գացեք փշուր մը ռհաթցեք Խաչիկ Դաշտենց ◆ -Օխե՜շ,- կասա,- իմ ճան ըռահաթավ, խովցավ։ Հժհք ◆ Խոյեր ջուր խման ռըհաթան, էլան մեկ մեկից զատացան։ Ահ
  2. հոգեպես խաղաղվել, հոգիս ազատվել ◆ Տունտեղ կանիմ, կըռահաթնամ ու չոր աչքով ֆողը կըմուտնում։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։