ռափաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ռա•փաթ 

  1. Արարատյան, Նոր Բայազետ, Թբիլիսի, Կեսարիա, Մուշ, Արաբկիր՝ նույնն է բադադ ◆ Հրամայեց, որ բադադը-ռափատեն, փարտիչը, անթրոցը ... հազիր անեն։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Ռաֆադեն կախուկ պատեն։ Հժհ.-Մաղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. դըռ չէլեր էր ռաֆատի դմփոց, շուտ էկավ տաշտի քրթոց, շատ քիչ՝ աննաշն բան էր

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։