ռափաթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [rɑˈpʰɑtʰ]
վանկեր՝ ռա•փաթ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Թբիլիսի, Կեսարիա, Մուշ, Արաբկիր՝ նույնն է բադադ ◆ Հրամայեց, որ բադադը-ռափատեն, փարտիչը, անթրոցը ... հազիր անեն։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Ռաֆադեն կախուկ պատեն։ Հժհ.-Մաղ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- դըռ չէլեր էր ռաֆատի դմփոց, շուտ էկավ տաշտի քրթոց, շատ քիչ՝ աննաշն բան էր
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։