սադափլի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•դափ•լի
- Կարին, Շիրակ՝ սադափի պատրաստած, սադափե զարդեր ունեցող ◆ Հովիվը միշտ իրան մահակն է գովում, իսկ աշուղը՝ իրան սադաֆլի սազը (Շերամ) , ◆ Ծեռն առեց մի սադափլի սազ, կյընաց-մըտավ ղաիվա խանա։ (Քյոռ Օղլի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։