սազախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•զախ 

  1. Գանձակ, Կարին՝ ձմռանը փչող ցուրտ քամի ◆ Առատունը պաղ սազաղ էր փըչելի ՄԱս ◆ Սազաղը սուր նետի պես ծակում էր։
  2. սաստիկ ցուրտ ◆ Ցուրտը ու սազախ առավոտ ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։