սազին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•զի
- Թբիլիսի՝ պատճառ վիճակում գտնվող, կարգին ◆ Մի հին ու սազին շկոլեն հիմի դառել է քարվասլա։ (Խաթաբալա)
- հարմար, վարելյուչ ◆ Համ սազի է, համ՝ սարփի (օգտավել)։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։