սալըխ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•լըխ 

  1. Արարատյան, Կարին, Բասեն, Մուշ, Վան, Շատախ՝ լուր, տեսողություն ◆ Ասի, ահարամի չափաղուլ, դուրզի՝ Քյող-Օռլու սալըղը լսան, իմացան։ (Քյոռ Օղլի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. սալըխ անել
  2. սալըղ էնել
  3. սալըղ տալ - տեղեկացնել, լուր տալ ◆ Տղեն ասեց. - Ես էդ ախչկա սալըղը առել եմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Մեր կաս. - Որթի, սալըխ եմ առե, էրթաս անմախութնի ճուր պիրես, ես խմեմ, տը ժրեմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Վերջը սալըղ են առնում, որ Չինումաչինա քաղաքումը մի լողմա հեքիմ կա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  4. սալըխ անել
  5. սալըղ էնել
  6. սալըղ տալ - տեղեկացնել, լուր տալ
  7. ◆ Աշխարհը ման էկավ , չգտավ, ինչ տեղ հարցրեց, սալղ տվող չեղավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  8. ցույց տալ, տեղը ասել, նկարագրել ◆ Տղեն զաղբըր տեղ սալըխ կէնե, մամ գելնա... կերթա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  9. սալըղը տալ (մեկի) - (մեկի մասին) լուր տալ՝ պատմել՝ խոսել ◆ Գնանք պուճուր տղի սալըղը տանք։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։