սալման
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սալ•ման
- Զեյթուն՝ ջուլհակի հորի կարճ գերան՝ սոփայի տակ, որն ինքն իր վրա պտտվելով գործված կտավը իր վրա է թափվում, գլանաձև փայտ, որի վրա փաթաթվում է գործված կտավը ◆ Տֆային չափն ալ սալմինեն կառնե վարպետը։ Համո Սահյան ◆ Ցիցերուն հլուխներեն 4-5 սանտիմ վարոք լայն ու կլոր ծակեր բացված են իբրև հենարաններ գործվելիք կտավը իրեն վրա փաթտող սալմինին : Համո Սահյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։