սալմոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սալ•մոն
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ Ջուլհակի հորի կարճ գերան՝ տփայի տակ, որն ինքն իր վրա պտտվելով գործված կտավը իր վրա է փաթաթում, գլանաձև փայտ, որի վրա փաթաթվում է գործված կտավը ◆ Տֆային չափն ալ սալմինեն կ՛առնե վարպետը Հս ◆ Ցիցերուն գլուխներեն 4-5 սանտիմ վարոք լայն ու կլոր ծակեր բացված են իբրև հենարաներ գործվելիք կտավը իրեն վրա փաթտող սալմինին Համո Սահյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։