սախ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Արաբկիր, Վան, Մոկս՝ կավե (Մոկսում՝ փայտե) մեծ տաշտ՝ լվացքի կամ լողանալու համար ◆ Իմ յար մըստե պայն ի լըվաց, Սախեն կոտրավ, ճյուրըն կնաց։ ԱՏՍ
  2. Վան՝ կավե կամ պղնձե մեծ աման կերակուր եփելու համար
  3. խոր ափսե՝ փլավ ուտելու համար
  4. Վան՝ հախճապակե պնակ ◆ Չինի սաղները սարիր սեղանին։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. տե՛ս սախկա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. տե՛ս սախկա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Խարբերդ, Բալու, Մուշ, Սասուն, Վան՝ բրդից գործած զանգակատան, որ ծածկուն է ամբողջ ոլոքը՝ ոտքը՝ ոտքի երեսից մինչև ծնկան գլուխը, պաճիճ ◆ Զանկապանին սախ կըսեն անոք։ Համո Սահյան ◆ Տղամարդկանց հագուստները լինում էին՝ շապիկ, անթարի, ելակ, բրդից գործված շալվար, սախ, գոտի, պուճ։ (Եղիազար Կարապետյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Ղարաբաղ՝ հեղուկ քամելու՝ մաքրելու հարմարանք՝ կտավից՝ թելերից կամ մետաղից, քամոց, պարզուտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սախ 

  1. Մուշ՝ կաղ ◆ Սախ մարթու ձեռ յընգնամ, քոռու ձեռ չընգնամ Հժեք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։