սախատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•խատ 

  1. Մոկս՝ խեղանդամ, հաշմանդամ ◆ -Այ որդի, մեզ կնախատեն, առանց ձեռներս ա, կասեն «Թագավորի տղեն գնաց, սախաթ ախչիկ առավ»։ Հժհք ◆ -Էլյան տյարձան, ընցկուն սյախկաթ էկին տուն Ահ
  2. Վտանգավոր
  3. Փչացած, անպետք (ապրանք, գործիք) ◆ -Էլա իսա էս սախաթ ապրանքը սաղի տե՞ղ պիտի տայի։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  4. Պակասամիտ
  5. հիվանդ, հիվանդոը (կենդանի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Սախատ ըլել, անդամալույծ դառնալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։