սակարակ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•կա•րակ
- կլորավուն ու փայըե խցան, որով փակում են տիկի, պորտի և ետևի անցքերը, կալնիչ ◆ երկու սակարակ շինիլ կտաս, մինը պորտի համար, մինը՝ ոտքի Սահակ Ամատունի
- Կարին, Շիրակ՝ փայտե կուժի ծածկաց տեղը կպցրած պայտի կտոր
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։