սակոգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•կոգ 

  1. Քեսաբ՝ վերարկու, պիջակ ◆ Քանիմ՚ ամսվա մեջ Տառալսի բոլ փարա կը վաստակի, կը մտնա մեջ շուկեն, մամուն՝ կոնդուռա ու ֆստան, պապուն՝ սակո ու թութնի խութի կառնե պահե։ Հժհք ◆ Զուր սակոյի փողպատն օր կը բանա, օր բարբըռին փարա տա, թագավորական նշաններ կերևան, բարբառ կը խմքի։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։