սահմանաքարել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɑhmɑnɑkʰɑˈɾɛl]
վանկեր՝ սահ•մա•նա•քա•րել
Բայ
- (նորբ․) քարերով սահման դնել՝ առանձնացնել, մեկուսացնել ◆ Մի ուրիշ երկիր սահմանաքարեք։ Ս․ Եղիազարյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։