սահմանաքարել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɑhmɑnɑkʰɑˈɾɛl]

վանկեր՝ սահ•մա•նա•քա•րել 

Բայ

  1. (նորբ․) քարերով սահման դնել՝ առանձնացնել, մեկուսացնել ◆ Մի ուրիշ երկիր սահմանաքարեք։ Ս․ Եղիազարյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]