սահմանք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սահ•մանք
- Արարատյան, Կարին, Շիրակ, Մուշ, Ապարան՝ սովորություն, ավանդություն, սահմանված կարգ, օրենք ◆ Պաս ուտելը սահմանքում չկա։ Սահակ Ամատունի ◆ Սահմանքից մի դուս գալ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։