սահրաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սահ•րաթ
- Արարատյան, Լոռի՝ սահման սահմանագլուխ ◆ Դևը կյալավ դաստի գյուդում ա, վար ուրան սհրադան մարթ ա ընցալ։ Հժհք ◆ Օխտն ախպերն էլ բերին դրանց իրանց սահրաթը անց կացրին։ Հժհք
- սահմանաբաժին գիծ, սահմանագիծ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- սահրատ կտրել - սահման քաշել, սահմանագծել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։