Jump to content

սամարուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•մա•րուն 

  1. Վան՝ թամբած ◆ Ասքյարներ էկան հմենին պռնիցին ու մեմեկ սամարուն ծիերաց վերեն խեծուցին, սյուրկյու արիցին։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։