սամութ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ սա•մութ
- սամիթ ◆ Բախճան սամութ բուսեր է,ծաղկե վըրան մըսեր է։ ՀԵԲ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։