սանաաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•նա•աթ 

  1. Շամախի, Հաճն՝ արհեստ ◆ -Նանե, իմ հեր ի՞նչ սանյաթ կէներ։ Մերն կըսե. - Ավճութեն քեյ դեմ սանահաթիմ: Հժհք ◆ Արի քեյ դնեմ սանահաթին: Ահ ◆ Անցավ մե քամին վախտ, տեսան օր ես սանյաթ չիտեմ, տարան ինձի մե սարաճիմ քով ուստա տվին։ Հժհք ◆ Ինչ սանաթի տեր օր ասիս կեր հոդի։ Ահ
  2. պարապմունք, գործ, զբաղմունք ◆ Դավիթըն մեկ սանիյաթը դիր։ Էդա որ սանիյաթը չդնիս, Քաղաքը մեջ շատ ավիրութին տ'էլնի։ Սասնա ծռեր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։