սանաթքյար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑnɑtʰkʰˈjɑɾ]
վանկեր՝ սա•նաթ•ք(ը)•յա
- Կարին, Մուշ՝ արհեստավոր ◆ Պուճուր ախպերը մին սանաթքյարին քշտի շագերդ ա մըտնըմ։ Հժհք ◆ Սանաթքյար մարդը հարի կեսավուր անոթի կըմնա։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։