սանահեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•նա•հեր 

  1. Խարբերդ՝ սանիկի հայրը կնքահոր նկատմամբ ◆ Համա իրանց սանահոր տանիցն էլ մարդ էր էկել իրան կանչում, որ գնան սանահոր տղին նշան դնեն։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Բարի լուս, սանահեր աքլոր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Քավորն ըսավ թե.-Սաներ, քելե կէրթանք քեզ հետ մե տեղ ժուռ քալու։ Հժհք ◆ Զոքանչ, աներ, Քավոր, սաներ, Քեռի, փեսա ... Գալիս են ու անվերջ գալիս։ Հովհաննես Թումանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։