Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•նա•մեր

Խարբերդ, Արաբկիր՝ սանիկի մայրը նրա կնքահոր վերաբերմանը ◆ Հարսն էլ չոքեց իր քավորի ոտը պաչեց, սանոմեր մատնոց ու դուս էկավ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ճիվ ճիվ մատնոցիկ, Կանանչ ղորղան բռնեցինք ... էղով մեղրով տապկեցինք, Սանամարին կերցուցինք։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Էրթում հասնում է գիշեր քավորով տուն, դուռը ծեծում։ Հ'ելնում բանում են, աշում են որ իրանց սանամեր: Հտհ

սանամոր երթ, Մուշ՝
սանամոր հարդ, Սիփան, Մուշ՝
սանամոր ճամբա, Կարին՝
սանամոր քաշ, Կարին, Արաբկիր՝
դրմանագողի ճանապարհ, (Ար) ծիր կաթին. հարդագողի ճանապարհ, հարդագողի հետք, աստղերի կուտակում, որ երկնակամարում ետևում է լուսավոր գոտու ձևով, կաթնծիր ◆ Մի սանամայի փորձություն է ունեցել թավորի հարդը գողանալու:։ Վերջինիս պատահմամբ վրա է հասնում. սանամայրը անոթահար փախչելիս՝ գոգնոցիղ հարդը շաղ է տալիս գետնի երեսով։ Այդ խիստ ծանր և աններելի հանցանքը աստված տպում է կապույտ երկնքի կամարի վրա ի ցույց է ի զգուշություն աշխարհի բոլոր սանամայրերի: Այդ է սանամոր հարդը կամ Ծիր-Կաթինը։ Բնս

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։