սանգակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑŋˈɡɑk]
վանկեր՝ սան•գակ
- Ղարաբաղ՝ հաստ լավաշի նման հաց (ադրբեջանցիների), որ թխում են տաքացած մանր գետաքարերի վրա ◆ Խաշլամի, փլավի, սանգակի հոտը աշխար ա բռնել։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Նրանից ոմանք յուրյանց թևքի տակին տանում էին մի քանի սանգակ: (Րաֆֆի)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։