Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սան•ձիկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(նվազական) սանձ -ի ◆ փոքրիկ՝ նուրբ սանձ
(կազմախոսություն) մարմնի զանազան գործարանների մասերի միացման տեղում գոյացած նուրբ ծալք, որը թույլ չի տալիս միացած մասերին միմյանցից անջատվելու ◆ լեզվի՝ վերին և ներքին շրթունքների սանձիկ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։