սապի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•պի 

  1. Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա, Կարին, Վան՝ փոքր՝ մատղաշ երեխա
  2. Նոր Նախիջևան՝ երեխա, զավակ ◆ Համփարցում ային, հեմ ինքը ֆայտա տեսավ, հեմ սոյերուն ու մոտիկի մարթոցը զենկըցուց, ու մեռնելեն էտեվ տյունյային ստակը, մելք ու տելվեթը ցքից սապիներուն: Ռափայել Պատկանյան
  3. (փխբ․) անխելահաս, մանկամիտ, տհաս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։