Jump to content

սապռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•պ(ը)ռ 

  1. Վան՝ մի տեսակ հանքային դառը նյութ (երեխային կրծքից կտրելիս մոր ծծին են քսում)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։