սառատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սա•ռատ 

  1. Քեսաբ՝ խոշոր անցքերով փոկից շինած մաղ ◆ Հարս ու աղջիկ սառատները... ձեռներին... ցորենը քողառահան կանեն։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
  2. Սեբաստիա, Խարբերդ, Բալու՝ հող մաղելու մաղ, քարմաղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։