սառփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սառփ 

  1. Նոր Ջուղա՝ կտրուկ
  2. Ուրմիա՝ ուղաձիգ ժայռ, բարձունք ◆  Սարի քալլաին կա մի ճուեչ հասար, սառփի պերանը քյըցած ամարաթ։ (Քյոռ Օղլի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։