սասիր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑˈsiɾ]
վանկեր՝ սա•սիր
- Դերսիմ՝ սածիլ, ծլած հունտեր, որոնք ըստ հարկին տեղափոխվում են հարմար ածուների մեջ ◆ Տնկվելիք ծիլերը արմատով հանված սատըր կանվանեն։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- սատեր էնել, Խոտուրջուր՝
- սատըր զարնել, Խարբերդ՝
- սատըր տնկել, Խարբերդ՝ ածուների բույսերը մի քիչ մեծացնելուց հետո հանել և իրարից հեռու հեռու կամ ուրիշ հարմար տեղում ընկնել ◆ Լախանես սատեր էրած ունիմ։ Հուշ. Խտջ. ◆ Սատըր զարնելով տնկագործությունը անհրաժեշտ եղանակը մը հարմարված է բանջարամշակության մեջ։ Համո Սահյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։