սավսալակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑvsɑˈlɑk]
վանկեր՝ սավ•սա•լակ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ թեթևամիտ, հիմար, ցանցառ ◆ Տհաճությամբ նայեցին նրան, «սարսաղ, սավսալակ»: Ստեփան Զորյան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։