սավսարակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ սավ•սա•րակ 

  1. Ղարաբաղ՝ թեթևամիտ, հիմար, ցանցառ ◆ Տհաճությամբ նայեցին նրան, «սարսաղ, սավսալակ»: Ստեփան Զորյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։