սարգյահ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [sɑɾɡˈjɑh]
վանկեր՝ սերգ•յահ
- Կարին՝ գութանի լուծերից մեկը (մի տեղ՝ երկրորդ լուծը, ուրիշ տեղ՝ հինգերորդը), մուռտնտուն, մուռտռտուն ◆ Սածլատեն ասավ. գութան, ղուլ ենք ես ու սարգյահը: Ահ ◆ Տես թե, երեխեքը ինչպես սրտով են քաշում սարյահի եզները։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։